zaterdag 31 december 2011

Casa Ribeira: Grote Wijn verloting..!!!

Casa Ribeira: Grote Wijn verloting..!!!: Ter ere van het Nieuwe jaar èn het online gaan van onze nieuwe Blogsite hebben we iets ludieks bedacht... Uw leesplezier kan nu nog eens ...

Oliebollen

Vandaag gaat Irma (mijn teerbeminde) oliebollen voor ons bakken. Dat doet ze ieder jaar en ze zijn echt heerlijk!

Ik eet ze het liefst met flink veel poedersuiker en een glas grenadinelimonade...

Het recept komt gewoon van het pak oliebollenmix, maar voor de traditionalisten onder ons, volgt hieronder het recept van mijn grootmoeder. (Ook lekker en niet eens zoveel méér werk...)

Oma's Recept voor oliebollen
(Voor ongeveer 15 oliebollen).

Ingrediënten:

  • 250 gram tarwemeel
  • olie
  • 2 gram zout
  • 20 gram verse gist
  • circa 2,5 deciliter lauwe melk
  • 50 gram krenten
  • 50 gram sukade
  • sap van een halve citroen
  • 50 gram rozijnen


Bereidingswijze:

  • Maak de gist aan in lauwe melk
  • Maak een stevig beslag van het meel, de melk, krenten, rozijnen, het citroensap, zout.
  • Laat het beslag op een lauwe plaats, afgedekt met een schone theedoek, 1 uur rijzen.
  • Voor het bakken verhit u de frituurolie tot ongeveer 180 graden Celsius.
  • Pak twee eetlepels en doop ze even in het frituurvet.
  • Op deze wijze blijft het beslag niet zo plakken.
  • Vorm tussen deze eetlepels een bergje beslag en bak ze met ongeveer 5 à 6 tegelijkertijd voor 5 à 6 minuten goudbruin en gaar in het vet.
  • Keer ze halverwege de baktijd.
  • Laat de bollen uitlekken op grauw papier (tegenwoordig keukenpapier....) en bestrooi ze met gestampte suiker.

Eet smakelijk en een Gelukkig Nieuwjaar..!!!

zondag 25 december 2011

Last minute Kerstlikeur

In deze tijd van crisis hebben we besloten dit jaar geen kerstkado's onder de kerstboom te leggen. Maar, dit vond ik wel heel erg karig. Om dus toch iets te kunnen schenken zonder daar mijn portemonaie heel erg ver voor open te hoeven trekken ben ik in onze voorraadkast gedoken en vond ik nog van alles waar ik heerlijke traditionele kerst-lekkernijen van heb kunnen maken...

Dit alles tezamen in een zelf versierd eenvoudig mandje, vormt toch een leuk geschenk onder de boom voor de gasten die gaan komen. Voor een persoonlijk kadootje was alleen tijd, energie en liefde nodig. Één van de lekkernijen in het mandje is een kerstlikeur met een verwijzing naar de traditionele christmas cake geworden. Héél eenvoudig samen te stellen en de tijd doet de rest..!

Transparant flesje ongeveer 33 cc. Doe hierin:                      
1 eetlepel witte kandij
1 eetlepel bruine kandij
5 gedroogde cranberry's
7 krenten
7 rozijnen
4 kardemom zaadjes
1 stokje kaneel
1 stokje vanille
1 puntje steranijs
3 kruidnagels
1 plakje mandarijn
1 borrel glaasje notenlikeur
Het flesje verder vullen met wodka en sluiten met bv een kurk.

Prettige kerstdagen!!

Supermarkt Wijngids

Wijn is als muziek: de streek, het klimaat, de druiven – de melodie, de compositie, de noten – kunnen hetzelfde zijn, maar het is de uitvoering die het verschil maakt. Nederlands meest geliefde wijnkenner Nicolaas Klei heeft voor de Supermarktwijngids 2012 opnieuw meer dan 3000 wijnen geproefd. Klei keurde niet alleen het complete assortiment van alle supermarkten, maar zocht ook naar Omfietswijnen® bij Gall & Gall, Dirck iii, Hema en biologische winkels. Van incrowdaperatief tot onbestemde katerwijn, van jetsetdruif tot wijn die smaakt naar zomerzon: Klei adviseert op de hem kenmerkende humoristische wijze welke wijn u in 2012 beter kunt laten staan en welke het omfietsen naar een andere supermarkt waard is.

Met handige lijstjes:
- Beste wijnen per supermarkt
- Beste biologische wijnen
- Beste wijnen per land
- Beste wijnen onder de drie euro
- Beste huiswijnen
- Beste schuimwijnen

woensdag 21 december 2011

NET ZO LEKKER KOKEN ALS EEN TOPKOK?

In een handomdraai een gerecht van Sergio Herman, Geert van Hecke of Ramon Beuk op tafel zetten? Dat kan met Topkoks voor Thuiskoks 5. Deze speciale vijfde editie van Topkoks voor Thuiskoks is gevuld met 40 recepten van de beste professionele koks uit België en Nederland. En wat dit boek extra bijzonder maakt: met de aankoop van één boek doneer je 40 maaltijden aan een kind in Malawi.



De opbrengsten van de verkoop van dit kookboek, waar de topkoks en andere betrokken partijen belangeloos aan meewerken, gaan naar het schoolvoedselprogramma van het World Food Programme (WFP). Het WFP, onderdeel van de Verenigde Naties, levert in 2010 in 70 landen voedselhulp aan ongeveer 90 miljoen mensen, van wie meer dan de helft kinderen. 



Vorig jaar ging Topkoks voor Thuiskoks 60.000 keer over de toonbank. Daarmee zijn we wederom één van de best verkochte kookboeken in Nederland. Het doel voor dit jaar is 90.000 boeken te verkopen in Nederland en België. Met 90.000 succesvolle thuiskoks als resultaat. En 3,6 miljoen schoolmaaltijden voor kinderen in Malawi.

Topkoks voor Thuiskoks is een perfect cadeau voor iedereen die van koken houdt. De gerechten zijn simpel te maken door de heldere instructies, het boek is strak vormgegeven, met prachtige foto’s die je het water in de mond doen lopen. Stel een diner samen uit dit boek en je bent de culinaire held van de avond!

De serie bestaat tot nu toe uit 5 delen (deel 1 is helaas niet meer leverbaar).



zaterdag 17 december 2011

Jamie in 30 minuten

We hebben allemaal wel 30 smoezen klaar om na een dag hard werken een kant-en-klaarmaaltijd uit het schap te trekken. Jamie is al die excuses zat en laat zien dat je binnen 30 minuten een fantastische, complete en verse maaltijd op tafel kunt zetten. "Jamie in 30 minuten"bewijst dat dat met een paar handige trucjes en een goede organisatie voor iedereen mogelijk is. De 50 verschillende menu"s zijn superlekker, gevarieerd en met seizoensproducten bereid.De recepten zijn zodanig geschreven dat je elke minuut optimaal benut. Vanaf nu elke dag "Jamie"op tafel!

Jamie Oliver is een grote promotor van zelf koken en samen eten zonder naar fastfood te grijpen of het afhaalpunt te bellen. Hij legt uit dat in dezelfde dertig minuten dat je dan bezig bent die happen te scoren, je ook kunt koken: gezonder en beter voor de portemonnee! In dit nieuwe boek legt hij helder uit hoe het werkt en geeft tips hoe te beginnen: ruim eerst de keuken op, zorg dat het een werkplek wordt. Met een lijst van niet te missen keukengerei (waaronder een foodprocessor, blender en staafmixer), waarna recepten voor vijftig maaltijden met een hoofdgerecht en een voor- of nagerecht.

Bovenaan de pagina de ingredientenopgave, uitgesplitst in onderdelen; dat geldt ook voor de handelingen zodat duidelijk is wat bij elk onderdeel gedaan moet worden. Wat kookervaring is wel nodig om het echt in dertig minuten klaar te krijgen, maar al doende leert men. De recepten zijn geillustreerd met werkfoto's en gerechtfoto's in kleur terwijl met een symbool wordt aangegeven welke techniek op de website te zien is. De tekstpagina's zijn vol, gedrukt in twee kolommen in een kleine letter, maar duidelijk ingedeeld. Voorin een inhoudsopgave, achterin een receptenregister. Smakelijke recepten voor 4-6 eters.

woensdag 14 december 2011

Pommes Sarladaises

Tijdens een middagwandeling met Irma en de jongens (toen die nog met ons op vakantie gingen) kregen we op een terrasje in Sarlat la Caneda een varkenscotelet met een frisse salade en een flinke portie van deze onvolprezen "Pommes Sarladaises".

Dit armeluisgerecht uit de Perigord wordt vanouds gemaakt door rauwe aardappelschijfjes met knoflook en/of ui in ganzen- of eendenvet gaar te stoven tot ze gaan bakken.

Tip!
Neem op de terugweg uit frankrijk uit de supermarkt een paar blikken eenden- of ganzenconfit mee. Behalve het vlees zit er ook veel vet in het blik dat je voor dit gerecht kunt gebruiken.



Ingrediënten voor 4 personen

  • 1 kilo aardappelen
  • ganzen- of eendenvet (ter vervanging voldoet ook een flinke klont boter èn een scheut olijfolie)
  • 1 of 2 teentjes knoflook en, (wellicht iets minder origineel) een gesnippert uitje
  • peper en zout.


Bereiding
  • Schil de aardappelen en snij deze in schijven. 
  • Smelt het vet met een scheutje water in een braad- of koekenpan (liefst gietijzer) en doe er de aardappelen bij. 
  • Doe de deksel op de pan en laat de aardappelschijfjes op een laag vuur gaar worden en het vocht verdampen tot het geheel gaat bakken. De tijd die dat kost is afhankelijk van de dikte van de aardappelschijfjes en de hoeveelheid toegevoegd vocht. Gewoon erbij blijven en af en toe controleren dus...
  • Hak de knoflook fijn en voeg dat bij de gare aardappelschijfjes. 
  • Bak het het geheel in dezelfde pan tot er onderop een korst ontstaat en schep om. Herhaal dit een paar keer zodat de gebakken en krokante korst zich door de aardappel mengt. 
  • Maak op smaak met zout, peper en evt. wat peterselie.
Serveer met een frisse salade een een stuk eendenconfit...

Eet smakelijk..!


zaterdag 10 december 2011

De allerbeste kookboeken voor de kerst

Kerstmis is de meest magische tijd van het jaar. Er wordt verlangend naar uitgekeken en het is hét moment waarop we weer eens met familie en vrienden kunnen bijpraten en genieten van de goede dingen in het leven. Kerst is bovendien het ideale moment om onszelf te verwennen met heerlijk eten. Om u alvast in de stemming te brengen, hieronder een selectie van de beste kookboeken voor Kerst...



vrijdag 9 december 2011

Tournée Générale

Tournée Générale is een tiendelige zomerreeks waarin muzikant, motard en bierminnaar Jean Blaute zijn Britse maat, de legendarische MTV-VJ Ray Cokes, op sleeptouw neemt door het Belgische bierlandschap. Samen reizen ze het hele land door op zoek naar onze unieke en veelzijdige biercultuur.

Jean Blaute is een ervaringsdeskundige in bierzaken en Ray Cokes een geïnteresseerde wijnliefhebber én dorstige leek. In Tournée Générale maken ze een tour door heel België. Onderweg houden ze geregeld halt om te worden ingewijd in diverse facetten van de rijke Belgische biercultuur. Al gauw beseffen Jean en Ray dat bier een vaak onderschat product is: niet alleen het uitgebreide smaakpalet maar ook het specifieke brouwproces is veel complexer dan algemeen wordt aangenomen.
Bier heeft bovendien een niet te onderschatten impact op verschillende domeinen van onze samenleving. Niet alleen onze kunst, economie en folklore, maar ook onze gastronomie, architectuur en religie zijn sterk verweven met de Belgische biergeschiedenis. Al reizend dringen Jean en Ray diep door in dat typisch Belgische weefsel en plaatsen ze ons nationaal bierverhaal in een bredere context. Zo wordt Tournée Générale een verrassende, informatieve en gelaagde roadmovie met een geregeld geestige afdronk.



Samen met de reeks komt ook het boek ‘Tournée Générale’ uit.

Behalve een uitgebreid overzicht van de avonturen van Jean en Ray bevat het boek ook extra informatie over de uniciteit van België als bierland en de vele verschillende bierstijlen.

Voor de verlekkerde lezer wordt deze informatie voortdurend doorspekt met gastronomische en toeristische tips.







Tournée Générale. De geheimen van het Belgische bier.
G. Degrande | 2009 | Van Halewyck


zondag 4 december 2011

Bisschopswijn voor al mijn vrienden..!

Bisschopswijn is een alcoholische drank, die in Nederland in de periode vlak voor en tijdens Sinterklaas wordt gedronken. Om bisschopswijn te maken, wordt rode of witte wijn verwarmd met kaneel,kruidnagel, steranijs en sinaasappelschillen, en eventueel gezoet met suiker of honing. Daarna wordt de drank warm gedronken. De drank mag bij de bereiding niet koken, omdat dan de alcohol verdampt. In feite mag de wijn zelfs niet tot meer dan ongeveer 70°C worden verhit, omdat het kookpunt van ethanol op 78,37°C ligt. Glühwein heeft een alcoholpercentage van ongeveer 13% (hoewel kant en klare Glühwein ook wel verkocht wordt met een percentage van 8,5).

De drank is eigenlijk dezelfde als de meer bekende Glühwein die traditioneel rond de Kerst gedronken wordt. Met dien verstande dat Bisschopswijn wordt gemaakt met sinaasappel en Glühwein met citrusvruchten, dus niet specifiek alleen met sinaasappel maar ook met citroen en dergelijke.

De voorloper van de bisschopwijn is (h)ypocras, een wijn die na het eten opgediend werd met geconfijte vruchten en taarten. Tevens werd hij gedronken met oud en nieuw waar de (h)ypocras begeleid werd door opgerolde wafeltjes "de rolletjes" die de "windselen" van het nog te ontginnen jaar symboliseerden.

"Mijn" Bisschopswijn...

Ingrediënten:
  • 4 dl water
  • Schil van een halve sinaasappel (en evt. een scheut sap)
  • Een snufje gedroogde- of een paar schijfjes verse gember
  • 2 kaneelstokjes
  • 6 kruidnagels
  • 1 theelepel kaneelpoeder
  • Nootmuskaat
  • 10 eetlepels suiker
  • 1 wijnglas cognac
  • ¾ liter rode wijn
  • 1 wijnglas rode port
  • Schijfjes appel 

Bereidingswijze:
  • Verwarm eerst het water met de schil, de kaneelstokjes, de gember en de kruidnagels, totdat het bijna kookt.
  • Voeg dan de suiker en de cognac toe.
  • Giet dit mengsel door een zeef in een kom.
  • Voeg de rode wijn toe.
  • Laat het op een zacht pitje langzaam weer warm worden.
  • Strooi het kaneelpoeder over de drank en giet de port erbij.
  • Voor het opdienen de nootmuskaat in de glazen raspen.
  • Schenk de wijn in de glazen en voeg één of twee schijfjes appel toe.
Tip: gebruik koek- of speculaaskruiden als je niet alle specerijen in huis wilt halen...

Proost..!

vrijdag 2 december 2011

Degustatiebieren

Bommen en Granaten
 Brouwerij De Molen
Zelf heb ik niet zoveel met wijn. Een lekker glas op zijn tijd gaat er wel in, maar ik kan er niet op dezelfde manier van genieten zoals een aantal van mijn culinaire / oenologe vrienden dat overduidelijk doen...

Ikzelf ben meer een bier-man. Geen pils (dat bewaar ik voor een snikhete dag op een terrasje), maar, zoals onze zuiderburen dat noemen, "degustatiebier".

Het Bierwoordenboek geeft de volgende omschrijving van Degustatiebier:

Degustatie betekent proeven.
Degustatiebier is bier dat je moet proeven. Dit kan zijn om de smaak te analyseren, maar ook het genieten van de smaak.
Dergelijke bieren worden daarom ook niet snel gedronken, zoals wel het geval bij de tegenhanger; Dorstlessende bieren oftewel doordrinkbieren.

Het onderscheidt tussen een degustatiebier en een doordrinkbier is voor sommige biersoorten nogal persoonsgebonden.
Wat de één als een doordrinkbier beschouwt kan door een ander gezien worden als een bier waar je van (de smaak) genieten moet.
Over het algemeen hebben degustatiebieren een hoog stamwortgehalte (alcoholgehalte).

Ook de temperatuur kan een rol spelen in de smaakbeleving van bier:
Een bier, dat koud gedronken wordt heeft, over het algemeen, minder smaak dan als het gedronken wordt bij een hogere temperatuur.
Een bier, gedronken bij een lagere temperatuur (10 °C of lager), is veeleer een dorstlesser ('lekker als het (buiten) warm is / je het warm hebt').


Typische degustatiebieren zijn b.v. Abdijbieren (zoals de trappistenbieren), Engelse Ale, Bitter, Stout, Porter, Lambic/Geuze, de prachtige bieren van de Nederlandse brouwerij "de Molen" enz. 






zaterdag 26 november 2011

Culinaire Cadeaus..!

Zoekt u Culinaire Cadeaus voor de Feestdagen?

Voor uzelf, uw partner, zoon, dochter, vriend, vriendin?

Iets voor in de schoen of voor onder de kerstboom? 

Of gewoon zomaar..?

Bestel veilig en vertrouwd bij Bol.com!

zaterdag 19 november 2011

Bijzonder boek: Handboek voor de Vinex-jager

De Vinex-jager
In het Handboek voor de Vinex-jager wordt de man in een ieder aangesproken. De man die in zijn Vinex-huis, -straat en -wijk alles goed voor elkaar heeft, maar bij wie het soms toch knaagt. Als je het gevoel herkent (soms) verantwoordelijk te willen zijn voor je eigen eten, dan is dit Handboek voor de Vinex-jager echt iets voor jou. Want dat kan, ook in de Vinex-wijk. Sjoerd Mulder, de stadsjager, legt uit hoe je kippen, kreeften, en zelfs cavia’s (!) kunt vangen, slachten en opeten. Meneer ‘Waarom zou je zelf proberen te maken wat je ook goedkoop in de supermarkt kunt kopen’ Wateetons brouwt bier en wijn, maakt worsten en gedroogde hammen, en leert je hoe je kaas kunt maken.

Het handboek
Klinkt dit ingewikkeld? Wees gerust, je hebt hiervoor echt geen ingewikkelde of dure bouwsels of apparaten nodig; die maak je met behulp van de instructies van de heren gewoon zelf. De informatie die de heren geven is beknopt, maar zeker niet onnauwkeurig. Tenminste, voor het deel waarvan ik dan kan controleren, wijn maken, zie ik zo snel geen onzin. Al zal een professionele wijnmaker of bevlogen hobbyist natuurlijk wel veel informatie missen. Maar het gaat hier om de eerste stappen om je tot een heuse Vinex-jager om te scholen. Als vrouw en kinderen met je nieuwe hobby’s instemmen, kan je je altijd nog verder in de materie verdiepen. Want dat zijn de heren zich wel bewust; de familieleden zullen niet alles even leuk en interessant vinden aan de man die zijn oer wil herontdekken.

Een gevaarlijk leven
Ook zijn niet alle te maken gerechten of uit te voeren handelingen zonder gevaar voor eigen leven te eten, of wettelijk toegestaan. We kennen niet voor niets een instantie als de Keuringsdienst van Waren die overal waar eten bereid wordt controleert of dat een beetje netjes gebeurt met de juiste ingredienten. De heren waarschuwen je onder het motto ‘sterf als een echte vent’ waar nodig, en verder is alles op eigen risico. Een ding is duidelijk, met dit Handboek voor de Vinex-jager hoef je voor een gevaarlijk leven je Vinex-wijk dus niet meer uit. En als je de soms hilarische aanwijzingen keurig opvolgt, valt er nog wat te genieten ook.

dinsdag 15 november 2011

Kookboeken van het jaar bekend!

De winnaars van de vijfde editie werden gisteren bekend gemaakt in restaurant The Colour Kitchen in Amsterdam.

Winnaar in de categorie "Chefs" is het boek "Terug naar mijn Roti" van Ramon Beuk. De vakjury noemt het boek van Ramon Beuk 'Chefwaardig'.

In de categorie 'Beste initiatief' sleepte Karen den Dekker de prijs in de wacht met haar boek "Autisme & koken". "Een receptenboek dat in alle facetten perfect aansluit bij de beleving van mensen met een autistische aandoening."

Het kookboek "IJstijd" van Kees Raat & Barbara Bulten is de publiekslieveling, zij wonnen de titel 'Gouden Garde Publieksprijs'. "Vernieuwend, leuke weetjes, verrassend minimalisme."

"Kookkaravaan" van Yassine Nassir, Annelies Dollekamp en Marcel van Silfhout viel in de categorie 'Nederlands' in de prijzen. "Een origineel lees- en kookboek vol passie, over Marokko en de Marokkaanse keuken aan de hand van een familieverhaal."

De prijs voor de beste vormgeving is voor René Redzepi, auteur van het boek "NOMA". "Totaal concept, heeft alles: sober en ingetogen, met toch een royale en rijke uitstraling.”

En ten slotte werd het boek "De Perfecte pasta formule" de winnaar in de categorie 'vertaald'. "Een pastabijbel, zeg maar rustig een ‘catalogus’ waarin alle, maar dan ook alle facetten van pasta worden uitgelicht."


Ga voor meer informatie naar de website verkiezing Kookboek van het jaar.

zaterdag 12 november 2011

Echte Mannen eten Worst


Stoere mannen eten worst, en maken worst. De nieuwste culihype vereist ballen, darmen en flink wat geprop.
Worst is hot. Elke zichzelf respecterende foodie experimenteert in eigen keuken met het maken van worst; vers of gedroogd, liefst met biovlees van een doodgeknuffeld scharrelvarken uit een boerendorp als Baambrugge, in een gesloten kringloop gevoed met lokaal geteelde lupine. Nogal wat van die doe-het-zelvers blijken er niet onverdienstelijk in en leveren hun worsten aan toprestaurants en delicatessenzaken.
Zo verkopen hippe Randstedelijke horecazaken massaal de venkelzaad- en lavendelsaucijzen van het strak gemarkete Brandt & Levie. Conceptbureau Mister Kitchen probeert ambachtelijke braadworsten als de nieuwste culitrend bij grote supermarkten te slijten. De worsten van De Pasteibakkers zijn ‘carnivoresk’: ethisch, retro en duurzaam, want gemaakt van de ‘incourante’ delen van het varken. Menig trendgevoelig sommelier springt in op de hype met ultieme worst-wijncombinaties, en ook de kunstwereld toont haar liefde voor het vleeswaar. Kunstenaar Fredie Beckmans richtte bijvoorbeeld De Worstclub op, die – nu al overbodig – tot doel heeft ‘worst weer een plek te geven in ons bestaan’.
Vleesgeworden droom
De ware liefde voor worst komt vooral uit mannenharten, valt op. ‘De kokende man is ten diepste een slager’, zo verklaren Meneer Wateetons en Sjoerd Mulder in hun nieuwe boek Over worst. De auteurs die eerder het Handboek voor de Vinex-jager schreven, brengen nu een ode aan de worst – geschreven vanuit hun eigen obsessie voor alles wat ook maar een beetje op worst lijkt. Het boek moet de vleesgeworden droom zijn voor menig man, want volgens Meneer Wateetons (niemand kent zijn echte naam) willen mannen niets liever dan werken met basale vleesproducten als vet en darmen. ‘Van grote hompen vlees zo’n sappige worst maken, dat heeft een oeraantrekkingskracht.’
Behalve testosteron is er niet veel meer voor nodig om worstenmaker te worden. Meneer Wateetons: ‘Koop op Marktplaats voor een tientje een gehaktmolen en maak een worstgun van een kitspuit. Darmen gewoon bij de slager halen.’ In Over worst hebben de heren Wateetons en Mulder al hun kennis over (het maken van) worsten verzameld: van filosofische worstduiding tot uitgebreide achtergrondinformatie, recepten en een Supermarktworstgids (ga voor de Salchichon Montana voor 2,69 euro bij Dirk van den Broek). Het boek wordt zaterdag gelanceerd tijdens culinair festival Smaakexplosie in Zaandam, waar Meneer Wateetons ook een workshop worsten maken geeft.

zondag 30 oktober 2011

Zwijnerij deel 2 (door mij)

Het begon met een telefoontje van mijn vriend Ferrie:

Of ik wat te doen had morgen...

 - Nee, dat had ik niet. Wat deed er op..?

Hij had een ongelukje met de auto gehad. Schade... En of ik scherpe messen wilde meenemen...

- Lul de behanger..! Wat moet je nou met messen..? En van auto's heb ik al helemaal geen verstand..!

Bij hem thuis aangekomen stond zijn auto voor de deur (met inderdaad lelijke schade) en stond in zijn garage een aanhangwagen met een groot stuk plastic er overheen.

Onder het plastic... Een levensgroot Everzwijn..!

Ik ben geen slager, maar culinair gezien laat ik me zo'n kans natuurlijk niet ontzeggen. Mijn vriend had dat goed ingeschat en met veel enthousiasme gingen we aan de slag. In de tussentijd hadden we nog een andere vriend opgetrommeld, die met nog veel scherpere messen onze kant op kwam.

We hingen het Zwijn met touwen aan zijn achterpoten op en begonnen aan de klus. Eerst de buikholte open en de ingewanden er uit.

Tijdens het ontleden werd duidelijk wat het zwijn fataal was geworden. Kennelijk was door de klap een slagader gescheurd en was het zwijn vrijwel op slag overleden aan een interne bloeding. De borstkas met het hart en de longen zat vol met bloed.

Vervolgens de huid er af. Dat bleek toch een lastiger klus dan gedacht. Van "stropen" was geen sprake. We hebben hem rondom los moeten snijden. Mogelijk lag dat aan het feit dat je dat eigenlijk moet doen als het Zwijn nog "vers" is. Deze jongen lag al 24 uur in de garage...

Ook al waren we dan met zijn drieén (of was het juist dankzij), het koste ons een hele avond om het Zwijn in panklare stukken te verdelen. Zo'n zwijn is niet voor de poes..!

Maar, met onze gezamenlijke kennis en enthousiasme, hebben we de klus uiteindelijk weten te klaren en resteerden van een héél Zwijn:

Twee achterhammen
Twee schouderbouten
Twee Zwijnehaasjes (géén woordspeling...)
Zwijnenek (om te stoven)
Lever, Hart, Vet, Nieren en diverse afsnijsels voor in de Paté
Buikwand en flanken voor Rilettes

De garage zag er ondertussen uit als een scene uit één of andere horrorfilm of een plaats delict na een bloedige moord..!

(Wordt vervolgd...)



zaterdag 29 oktober 2011

Zwijnerij deel 1 (door Ferrie)

Bij een wandeling door het bos hier in de bergen van Portugal met zoon Bennie en de hond,  verrasten wij een groep wilde zwijnen die zich ophielden in de begroeiing bestaande uit struikgewas en varens. Waarschijnlijk door de windrichting (en omdat we ze van onderaan de berg benaderden) hadden ze ons niet opgemerkt.

 Helemaal veilig is zo’n ontmoeting niet omdat ook de nodige biggen onderdeel van de groep waren en vader- en moederzwijnen dan agressief kunnen reageren... Het liep gelukkig goed af, maar de hond en wij sloegen het tafereel van wegstuivende zwijnen toch gade met een ietwat verhoogde hartslag..!  (Tenminste.., de onze. Die van de hond hebben we niet gemeten...).

Het was deze ontmoeting die mij deed denken aan een eerder voorval. We waren in de heerlijke omstandigheid dat we, toen we nog in Nederland woonden, een vakantiehuisje in de Franse Ardennen bezaten. Rust vinden en natuur is voor ons een belangrijk onderdeel van ons leven. Maar vóór je de rust vind, zal je toch het verschil moeten kennen... 

We hebben dan ook wat afgeknutseld aan ons huisje. De Franse Ardennen en onze woonplaats in Zeeuws-Vlaanderen liggen drie uur uit elkaar dat betekende dat er vaak weekend na weekend,  heen en weer gecrost werd met allerlei bouwmaterialen in een geleende aanhangwagen. Vol heen en leeg weer terug... Overigens heb ik het nooit erg gevonden om deze ritten te maken. Als ik voorbij Couvin de grens passeerde, dan beloofde het landschap me al een prettig verblijf. 

Daar op die wegen door het bosgebied waar je gewaarschuwd werd voor overstekend wild,  ontwaakte mijn jachtinstinct terstond. Altijd rondspiedend of ik een ree, vos ,roofvogel of konijn kon ontwaren, wat wel eens ten koste ging van mijn concentratie op de weg. Maar, het is zó mooi en de wegen zijn in het bos zijn zóóó rustig...

Na een weekend hard werken aan ons toekomstig Ardenner Bospaleis werd op zondagavond de terugreis ingezet. Zoon Bennie, na een fikse aanslag op zijn ingeboren luiheid, lag achter in de auto te dutten. Vrouw Ingrid als altijd mijn oplettende engel naast mij. Het was al behoorlijk donker, wat door het bos nog eens versterkt werd, toen plots een mega wild zwijn overstak..! Ik kon hem nog maar net ontwijken! Bennie en de aanhangwagen werden ruw heen en weer geslingerd. Het commentaar was niet van de lucht... (Van Bennie bedoel ik dan; de aanhangwagen had ik eerder in het gareel...) 

Nadat duidelijk was om welke reden Bennie uit zijn dutje geslingerd was, begon het jong te kermen dat hij het zo jammer vond dat hij het zwijn niet gezien en dus gemist had. Ik gaf hem te kennen dat ik hem goed gezien had maar blij was dat ik hem gemist had... 

Mij werd door mijn opletengel naast me nog verweten dat de snelheid die ik reed, geen recht deed aan de omgeving... Ik werd gemaand wat rustiger te rijden. Zelfs door Bennie die vanaf nu erg zou opletten, want ook hij vind zulke ontmoetingen prachtig.

Die avond verlieten we het Franse Ardennenbos zonder verder nog een staart van één of ander dier gezien te hebben. We reden aansluitend de BelgischeArdennen in waar het ook prompt begon te regenen (dat doet het daar voor zover ik weet trouwens altijd...). 

Een smalle, bochtige en niet ongevaarlijke asfaltweg, geflankeerd door bos en diep gelegen watergangen voert je vervolgens van de grens naar het plaatsje Couvin. Een weg die redelijk druk gebruikt wordt. Nog al wat vrachtverkeer vind zijn weg zo naar Frankrijk (of terug naar Belgié...). En uitgerekend op deze natte stikdonkere weg besluiten twee wilde zwijnen op het moment van onze passaged de oversteek te wagen…!!!

Er was geen houden meer aan! Ondanks mijn manoeuvres, exellerende stuurmanskunsten en goede bedoelingen, knalden we volle bal op de twee zwijnen..! (Of was het andersom...). Op die weg, waar je eigenlijk niet kon parkeren (wat me toch lukte) overkomt je dit! We waren geschrokken maar ons handelen was als een geoliede machine..!

Ik sprong de wagen uit om de situatie en schade aan de auto te inspecteren en gaf Bennie en Ingrid de opdracht om te checken hoe het met de zwijnen was... Die waren na de aanrijding toch nog weg kunnen komen maar konden niet ver zijn want naast de weg lag een greppel en na de greppel liep de berm steil naar boven. Met gevaar voor eigen leven gingen Ingrid en Bennie op zoek langs die stikdonkere weg. Af en toe knalde een grote vrachtwagen voorbij die er voor zorgde dat het opspattend water mijn familie niet zou missen... 

Na een aantal minuten hoorde ik hen schreeuwen! Ze hadden er één gevonden in de greppel. “Is ie dood?“ vroeg ik hen, maar dat wisten ze niet zeker. “Meenemen!” riep ik. 

Ja hoor, even een wildz wijn uit een natte greppel in het stikdonker met langsrazend verkeer, waarvan de lichten je nog even wat verblinden,  naar mijn Pappie of mijn man brengen, moeten ze gedacht hebben. Ik werd gemaand om te helpen. We besloten even een rustiger moment af te wachten, wat verkeer betrof, want voor ons was het spannend genoeg..! Je loopt niet alle dagen met een wild zwijn te zeulen, waarvan je niet eens zeker weet of het wel dood is..!

Nat door de regen en het opspattende water, zwierden het arme dier met een "één, twee, drie, hopla..!" in de aanhangwagen en dekten hem toe met plastic (wat er onderweg weer vrolijk uitwapperde...). Nu moesten we nog de hele weg met een wild zwijn achter in de kar en dus voor een achteropkomende vrachtauto's goed zichtbaar, naar huis. 

Bennie liet nog allerlei aardige scenario’s de revue passeren: "Stel hij is niet dood en springt in Brussel bij een stoplicht van de kar..." of:  "Aan de grens staat de politie te controleren en dan kom je straks met je kop in de krant “Dader wil verkeersslachtoffer opeten! “... Maar ik moet zeggen we hebben "gezwijnd" tot aan huis toe...

Ik heb direct mijn aanhangwagen met zwijn en al in de garage gezet. Daarna pas echt de schade aan mijn auto bekeken. Dat werd in ieder geval een nieuwe grill ,lamp en bumper...

Die avond dus mijn vriend Herman gebeld dat we de volgende dag een klusje hadden…………..

(Wordt vervolgd...)

p.s.
Mijn vriend Ferrie woont inmiddels met (een wisselend deel van) zijn familie op het Portugese platteland, waar hij op een heerlijk plekje een B&B is begonnen (http://www.natuurlijkportugal.nl/). Wie van zijn culinaire- en andere avonturen wil meegenieten, kan terecht op zijn blog: http://casaribeira.blogspot.com/

woensdag 26 oktober 2011

l'Éclade de Moules

Aan de Franse Atlantische kust is dit een populaire picknickmaaltijd voor de "pecheurs a pied" (verzamelaars van zeevruchten). Een van oudsher veel beoefende manier van voedselvoorziening van de armere (vissers- of boeren-) bevolking aan de kust.

Heerlijk op een zwoele zomeravond, maar ook op een frisse najaarsdag aan het strand..!


Ingrediënten voor 4 personen:


2 kg mosselen.
Een flinke plank onbewerkt hout, 1 cm dik, ongeveer 50 x 50 cm; 
3 spijkers van ca. 5 cm; 
een hamer; 
dennennaalden, stro, of droog snoeihout;

Als je meer mosselen gebruikt, neem dan of een grotere plank, of gebruik meerdere planken. Een eenpersoonsplank is ongeveer 30 x 30 cm.


Bereiding:

Sla in het midden van de plank drie spijkers in het hout, zodanig dat daartussen één mossel rechtop klemgezet kan worden.

Zet vervolgens de rest van de mosselen rechtop tegen en rondom de met de spijkers klemgezette mossel. Zet de mosselen met de "kop" (de ronde brede kant) naar beneden en met de staart (de smalle puntige kant) naar boven. Zet alle mosselen tegen elkaar aan in de vorm van een cirkel. 
(Het mag overigens ook best een tegel zijn of een ovenschaal o.i.d. Alufolie op het zand of los in het grind gaat ook. Zolang de mosselen maar rechtop blijven staan...).

Bedek de mosselen vervolgens met een flinke laag droog stro of dennennaalden (20-30 cm.). Steek een stuk krantenpapier aan (of gebruik een gasbrander) en steek daarmee de dennenaalden in brand. Wakker het vuur aan met de een plaatje karton of triplex. Na een paar minuten is het stro of de dennennaalden opgebrand.

Controleer of alle mosselen geopend zijn. Zo niet, bedek dan de plekken waar ze nog niet geopend zijn opnieuw met stro of naalden (denk erom, niet daar waar de mosselen al open zijn) en steek in brand. Herhaal dit proces eventueel opnieuw, maar dat is het meestal niet nodig. 



Wapper de as weg. De mosselen zijn nu als het goed is open en al het vocht is over de plank weggelopen, waardoor deze niet in de brand is gevlogen.

Serveer met knapperig (stok)brood met (room)boter en een glas gekoeld witbier of muscadet.

Bon Apétit..!

maandag 24 oktober 2011

IJskoffie van Irma

Mijn teerbeminde Irma is een echte levensgenieter! 
Een maaltijd is voor haar niet compleet zonder een dessert en dan kiest ze graag iets waar ijs in zit. 

Deze zomer, op een terras in Gent, dronken we als afsluiting van een late lunch, deze IJskoffie. Thuis maakte ze hem na. 

Het grote voordeel van dit recept is volgens Irma dat het (als je dat wilt) redelijk calorie arm te maken is. Volgens mij is het vooral heel erg lekker..!


Recept voor één glas IJskoffie

-Zet een sterke blender klaar en vul hem met:
  • IJsblokjes (ongeveer een half glas vol) 
  • Flinke scheut melk (als je het echt lekker wilt hebben natuurlijk volle melk maar halfvolle melk volstaat ook)
  • Naar smaak 1 tot 1,5 theelepels oploskoffie
  • Naar smaak 0.5 theelepel cacaopoeder
  • Naar smaak suiker of zoetstof (koude dranken smaken minder snel zoet dan warme dranken) 
(Om de koffie nog smaakvoller of avontuurlijker te maken kun je er kruiden als vanille, kardemom, kaneel, of een scheutje likeur aan toevoegen). 

-Meng het geheel op de hoogste stand tot de ijsblokjes geheel opgelost zijn er een flinke schuimkraag op de koffiedrank staat, bij het gebruik van volle melk zal de drank iets dikker zijn dan bij halfvolle melk.

(Let op! Deze IJskoffie schuimt enorm op. Voor veel blenders is de mengkom dus net groot genoeg om voor 2 personen te gelijk deze drank te maken...).

-Schenk de koffie in een longdrinkglas en serveer met een rietje. 

(Wil je het echt decadent maken kun je zelf wat van de melk vervangen door een bol echt vanilleijs of een bolletje vanilleijs in het glas doen voor dat je de ijkoffie inschenkt).

Je zult merken dat je met deze drank punten zult scoren bij je tafelgenoten. Ondanks de eenvoudige bereidingswijze is het een waardige en toch redelijk lichte afsluiting na een uitgebreide maaltijd.

Proost..!

zaterdag 22 oktober 2011

Culinaire Maanden bij Bol.com..!

Het is zover..!

De culinaire maanden staan weer voor de deur. Lekker samen eten met Sinterklaas en Kerst. Mooie menu's, hapjes, buffetgerechten en traditioneel gebak met Oud en Nieuw. Of zo maar, omdat het zo gezellig is...

Tegen het einde van het jaar komen de nieuwe kookboeken in grote getalen uit. Bij bol.com vind je alle kookboeken netjes bij elkaar.

Winkel online en ontdek de kado-ideeën èn het voordeel!

Sla je slag bij de Culinaire maanden bij Bol.com!


Eten & kookboeken (468x60)


Bekende koks foor Feestelijke Menu's..!

donderdag 20 oktober 2011

Worst maken is niet moeilijk


Ten minste één keer per jaar moet het wel gebeuren, en liever iets vaker gedurende de wintermaanden: worst maken. Het is een rare hobby: een heel gedoe om iets te maken wat je overal kunt kopen. Maar het voordeel als je het zelf doet is dat je de worst zo pittig of kruidig kunt maken als je zelf wilt. Met biologisch vlees natuurlijk. En het resultaat is vaak echt heel lekker, net zoals het de moeite waard is om af en toe zelf een paté te maken. Het smaakt toch heel anders dan de worsten en de patés van de slager.
Slagers werken vaak met gedroogde kruidenmengsels die alles een eenheidssmaak bezorgen. Zelf doe je dat niet, je hakt je oregano en maalt je peper ter plaatse. Worst maken is niet moeilijk, als je een gehaktmolentje hebt of een keukenmachine waar je een maalstuk op kunt zetten. Bij een eenvoudige gehaktmolen van Porkert kun je ook worstvultuiten krijgen in verschillende diktes. Je kunt kiezen hoe grof of fijn je wilt malen door verschillende maalschijfjes erbij te kopen. ’t Is allemaal niet duur en het geeft veel plezier.
Als je geen zin hebt in een gehaktmolen en zelf malen, kun je natuurlijk ook altijd de slager vragen om het vlees alvast te malen, hoewel iemand die worst gaat maken makkelijk wordt bevlogen door een enorme ambachtelijkheidsbehoefte en dus zelf wil malen.
Maar je maalt tenslotte ook je eigen gehakt niet (hoewel daarvoor veel te zeggen zou zijn). Dus hoef je bij worst ook niet zo moeilijk te doen, al mis je dan het lekkere sputterende geluid van het spek dat in sliertjes uit de gehaktmolen komt.
Behalve de molen en de worstvultuiten heb je ook darmen nodig, om het worstmengsel in te doen. Elke slager kan je die leveren, slagers die zelf worst maken hebben ze gewoon in voorraad, bij andere zijn ze te bestellen. Je krijgt ze altijd al schoon. Het enige wat je hoeft te doen is ze zelf nog even goed naspoelen. Een fijn werkje, je doet het openingetje over de mond van de koude kraan en laat het water een poosje flink door de darm stromen die als een vrolijke waterballon in je gootsteen ligt te kronkelen. Daarna moet de darm over de worstvultuit getrokken worden, wat makkelijker gaat als alles nat is.
Ik ben in het gelukkige bezit van ook nog een worstvuller, dan druk je het vleesmengsel naar beneden in plaats van het nog een keer door de molen te halen, maar het gaat echt helemaal goed met alleen maar een gehaktmolen met worstvultuit. En denk eraan: koel werken!
Merguez
2 kilo lamsschouder zonder bot, in blokjes
1 pond varkensrugspek, in blokjes
40 gr. kosjer zout
3 theel. suiker
2 theel. chilivlokken
3 teentjes knoflook
2 geroosterde rode paprika’s, in stukjes
2 theel. versgemalen zwarte peper
2 el. Spaanse paprikapoeder
2 el. fijngehakte oregano
0,6 dl. rode wijn, koud
0,6 dl. ijswater
6 meter schapendarm
Meng alles door elkaar, behalve de wijn en het water, en koel het. Maal het mengsel in de gehaktmolen door de fijne gaatjes, vang het op in een koude schaal.
Doe er de water en de wijn bij en meng met een houten lepel goed door elkaar. Zet koel weg, maar neem er eerst een beetje af, kneed dat tot een balletje en pocheer dat in wat water om te proeven of er nog iets bij moet.
Spoel de darmen goed uit onder de koude kraan.
Trek de darm over de vultuit, bevestig de tuit aan de gehaktmolen, en draai er worstjes van.

maandag 17 oktober 2011

Foccacia voor Ferrie...


Ik heb een vriend en hij heet Ferrie.

Samen kookten we en dronken we en dat was goed..!

Een goed jaar geleden echter vond hij het niet meer goed en heeft hij me in de steek gelaten om in Portugal een B&B te beginnen: Casa Ribeira. Hij houdt ook een blog bij http://www.casaribeira.blogspot.com/.

Maar goed, Op zijn terras staat een houtoven en in die houtoven bakt hij Brood, Pizza's, Lamsbout, B(rood) & B(oter) pudding en Foccacia's...

Nu heb ik toevallig pas een fantastisch recept ontdekt voor Foccacia, wat ik hem (en jullie) niet wil onthouden.


Uit mijn oven smaakt het natuurlijk niet half zo lekker als uit een echte houtoven. Als je dat wilt proberen, boek dan eens een weekje bij mijn vriend. En doe hem dan de groeten van me...

De basis-ingredienten;
500 gr. bloem
Theelepel zout
Theelepel suiker
Anderhalf zakje gedroogde gist
3 dl lauw water

Speciale focaccia ingredienten;
Olijfolie, Zeezout, Rozemarijn, Thijm, Knoflook

De basis bereiding;
- Doe de bloem in een hele grote mengkom.
- Meng het zout door de bloem.
- Los de suiker op in het lauwe water (zonder suiker zal je brood minder rijzen!).
- Maak een kuiltje in de berg meel, en doe daar de gist in, giet het water erop.
- Roer langzaam met een vork wat meel van de randen van de kuil door het water, totdat het mengsel wat droger begint te worden.
- Kneed het deeg totdat het helemaal glad en soepel is (minimaal 5 minuten!).
- Doe het deeg in een grote mengkom en dek het af met huishoudfolie / theedoek. Laat het minimaal 30 minuten rijzen op een warme, tochtvrije plaats.

Dit was de basis voor het brood. Nu volgt het echte focaccia gedeelte;
- Meng 100ml olijfolie met 200ml water en doe er 3 tenen knoflook uit de knijper bij, thijm en rozemarijn. Laat dit trekken.
- Na minimaal 30 minuten haal je het deeg uit de kom en sla je alle lucht eruit. Kneed het maximaal een minuut door en rol het uit op een bakplaat met een hoge rand. Zorg dat het deeg overal ongeveer even dik is (maximaal 3 cm).
- Duw met je vingers putjes in het deeg, bijna tot op de bodem.
- Giet de hierboven gemaakte olie (incl. kruiden) over het hele deeg, tot het goed bedekt is. (Het lijkt veel, maar geen zorgen, het komt allemaal goed...).
- Laat het deeg weer rijzen op een tochtvrije plaats. Afdekken is niet nodig.
- Verwarm intussen de oven voor op minstens 220 graden (zomogelijk nog heter...).
- Na 30 minuten plaats je het deeg voorzichtig in de oven. Door het rijzen is al veel van de olie in het brood opgenomen.
- Laat het 15 a 20 minuten bakken in een zéér hete oven. De rest van het vocht verdampt tijdens het bakken, zodat je een heerlijk zacht-knapperig brood overhoudt...

Tip!
Stooi vóór het bakken nog wat grof zeezout
en/of uiensnippers over het brood...

Eet smakelijk... zo onwijs lekker!

Nasi voor mezelf...

Nasi maak ik bij ons thuis alleen voor mezelf. Mijn zoons lusten geen rijst en Irma eet eigenlijk liever ook wat anders. Nee, met Nasi doe ik bij ons niemand een plezier.
Misschien jullie...

Mijn Nasi en rijsttafelroots liggen in een grijs verleden. Mijn militaire dienstplicht heb ik volbracht bij het Korps Mariniers en in de kazerne in Doorn stond wekelijks op woensdag de "Blauwe Hap" op het menu. Het was (zonder gekheid) het culinaire hoogtepunt van de week..!

Aan het eind van mijn drie maanden opleiding in Doorn, mocht ik mijn voorkeur opgeven voor de plek waar ik de rest van mijn dienstplicht wilde dienen. Exotische plaatsen als Aruba en Curacao of een plaatsing aan boord van een marineschip behoorden tot de opties en natuurlijk was ik als jonge en avontuurlijk aangelegde marinier daar wel voor in.

Het werd dus... de Marinekazerne Vlissingen (MKVLISS), alwaar ik de opdracht kreeg om (buitenom de wachtdiensten aan de poort) ervoor te zorgen niet al te veel in het zicht te lopen en mij maar ergens "nuttig" bezig te houden...

Al snel vond ik de op het kazerneterrein de "kombuis", waar een oude, bijna pensioengerechtigde, marinekok mij inwijdde in de geheimen van de "Blauwe hap"...

Daar gaat hij dan:

Nasi voor Mezelf...

Ingrediënten:
2 kopjes rijst
250 gr. ham-, spek-, of varkenslappen
1 prei
1ui
3 tenen knoflook
1 eetleper sambal oelek
Klein blokje trassi (garnalenpasta)
Olie (geen olijf)
Zout
Ketjap manis

Bereiding: 
Kook het vlees10 minuten in ruim water (voldoende om ook de rijst in te koken).
Kook in hetzelfde water ook de rijst en laat helemaal afkoelen.
Snipper de knoflook, de prei en de ui een bak deze samen met de sambal en de trassie in olie in een wok, wadjan of grote braadpan.
Voeg het kleingesneden vlees toe en de koude rijst.
Bak de nasi tot alles door en door warm is en voeg naar smaak zout en ketjap toe.

Pindasaus, kroepoek, gebakken uitjes, seroendeng, atjar of komkommer en een gebakken eitje erbij en je Nasimaaltijd is helemaal compleet..!

Selamat Makan..!


Marmelade voor Irma

Marmelade vindt ik helemaal niks. Maar mijn vrouw vindt ik wel wat en die houdt ook van marmelade (en van mij zegt ze...).

Voor haar en omdat ze dat zegt, dus dit eenvoudige recept voor een (volgens haar) heerlijke marmelade:



Ingrediënten:
Vier sinaasappels (liefst onbespoten, anders schrobben)
Één citroen (idem)
Halve liter sinaasappelsap
Één kilo geleisuiker

Bereiding:
Snijd de (liefst pitloze) sinaasappels en citroen in stukken. Verwijder evt. pitten en kook samen met het sinaasappelsap tot de vruchten zacht zijn.
Doe in de keukenmachine en hak het fruit net zo fijn of grof als je het wilt hebben.
Doe terug in de pan en breng het met de geleisuiker weer aan de kook.
Kook 5 minuten en vul vervolgens in gesteriliseerder glazen potten.
Ikzelf hergebruik daarvoor lege appelmoespotjes van Hak, die ik met een bodempje water 7 minuten in de magnetron zet (zonder deksel).
Deksels er op en gelijk 5 min. op zijn kop zetten (de hete marmelade steriliseert het deksel).

Eet Smakelijk!

Wilde Oogst...

Duizenden jaren geleden verzamelden mensen al wilde vruchten zoals bessen, noten en bladeren. Nu zweren lekkerbekken en gezondheidsfreaks meer dan ooit bij vruchten van moeder natuur.

Wilde bessen en vruchten worden herontdekt, want ze overtuigen met een ongewone smaak en een hoog vitaminegehalte. Producten zoals bramen, vlierbessen, rozenbottels, sleedoorn, meidoorn- en lijsterbessen zijn gewoon eetbaar en nog gezond ook!

Zelden vinden we deze delicatessen in de winkel en omdat deze lekkernijen niet te koop zijn, moeten we zelf de natuur in.

Vanaf het begin van de zomer tot laat in de herfst kun he het wilde fruit in bos en veld vinden. Wie tijdens een wandeling de ogen open houdt, ontdekt, afhankelijk van het seizoen, heerlijkheden als, bramen kweeperen, mahoniebessen, rozenbottels, vlierbessen enz.

Het is aan te bevelen om de vruchten thuis direct te verwerken.

Voor mensen die geïnteresseerd zijn in het verzamelen van wilde vruchten is het verstandig om een naslagwerk aan te schaffen of zich door een deskundige te laten voorlichten, omdat niet alle wilde vruchten geschikt zijn voor verse consumptie.

Verschillende vruchten, zoals zure mahoniebessen, lijsterbessen of kweeperen zijn rauw niet te eten. Vlierbessen bevatten giftige stoffen die verdwijnen bij verwarming. Aangezien de opbrengst van het verzamelen doorgaans niet al te overvloedig is, kun je de vruchten combineren of er een wilde vruchtencompote van maken in combinatie met appels. Vooral vlierbessen, druiven en kersen smaken goed in combinatie met appels.

Hieronder een recept gebaseerd op de vruchten die ik hier in de omgeving weet te vinden:

Ingrediënten:
Één kilo wilde vruchten (sleedoorn, meidoorn, lijsterbes, rozenbottel, vlierbes)
Één kilo geleisuiker (gewone suiker gaat ook, maar dan moet het langer koken)
Sap van één citroen

Bereiding:
Was de vruchten.
Doe het fruit in een grote hoge pan met een halve liter water en kook het fruit tot moes (ong. 10 min.). Zeef er de pitjes uit en doe het terug in de pan. roer het citroensap en de geleisuiker erdoor. 
Breng deze massa op matig hoog vuur al roerende aan de kook tot het over het hele oppervlak flink borrelend kookt en door roeren niet meer van de kook raakt. 
Laat de massa nu 4 minuten flink koken, roer regelmatig. 
Draai het vuur uit en laat de massa tot rust koken. 
Schep eventueel met een lepel het ontstane schuim eraf. 
Zet de jampotten op een dubbelgevouwen theedoek en vul ze met een soepopscheplepel tot aan de rand met de hete jam. 
Sluit de potten direct af met de deksels en zet ze op hun kop. Door de hitte van de jam wordt en de deksel ontsmet en de overtollige lucht wordt uit de pot geduwd. Dit komt de houdbaarheid ten goede.
 Zet de potten na 5 minuten weer rechtop en laat de jam afkoelen. Maak de potten aan de buitenkant schoon en plak er een etiket met de naam en de bereidingsdatum op. Bewaar de potten op een koele, droge plaats; aangebroken potten in de koelkast.




No Knead Bread (Brood zonder Kneden)

Wonderen bestaan nog!
Een "wonderbrood dat altijd lukt", lekkerder is dan menig bakkersbroodje, spotgoedkoop is, niet gekneed hoeft te worden en zo makkelijk is dat een zesjarige het kan bakken.

Het brood stamt van Jim Lahey, in Manhattan een befaamd bakker. Mensen aldaar staan voor dit brood in de rij! Gegeven het gemiddelde Amerikaanse brood zegt dat natuurlijk nog niet zoveel maar gezien mijn liefde voor vers, ambachtelijk brood en mijn aangeboren afkeer van onnodige lichamelijke inspanning, moest ik dit brood dus proberen..!

En tja, wat kan ik zeggen..... Het is allemaal waar! Het brood dat uiteindelijk uit de oven rolde was mooier, fotogenieker, geuriger en lekkerder dan alles wat ik eerder had gebakken. Het lijkt een beetje op dat heerlijke Italiaanse brood dat in Nederland nergens te vinden is.

Tja, het duurt dus wel lang dit brood maar met een beetje handige planning kun je best vaak van zo’n lekker broodje genieten. Als je in de namiddag van de ene dag de boel bij elkaar gooit in een mengkom, dan kun de volgende ochtend het brood afbakken en genieten...

Wat dit brood verder zo bijzonder maakt, is dat de bedenker zijn recept niet op Coca Cola-achtige wijze geheim houdt maar het met plezier deelt met iedereen.

Hierbij dus mijn bescheiden bijdrage aan het wereldkundig maken van dit wonder!



Voor 1 brood heb je nodig:
450 gram bloem (houd van een pond gewoon nog een beetje achter om te bestuiven)
1 gram (klein theelepeltje) gist (geen typfout, het lukt echt met zo weinig!)
een flinke theelepel zout
350 ml water (lauwwarm, niet ijskoud)

En zo gemakkelijk en leuk is het dan..:
Meng bloem, gist en zout door elkaar in een flinke kom. Doe er het water bij en roer alles grofweg door elkaar. Schrik niet als het niet op brooddeeg lijkt, dit deeg hoort heel klef te zijn. Dek de kom nu af en laat gedurende 12-18 uur met rust (hoe langer hoe beter..).

Gewoon op kamertemperatuur, de boel hoeft niet eens op een speciale warme plek te staan. Als je de slim bent dek je de kom af met vershoudfolie, dan kun je spieken als je je nieuwsgierigheid niet kunt bedwingen en zul je zien dat het deeg na een tijdje enthousiast begint te groeien en bubbelen. It’s alive!!!!

Bestrooi na de rijstijd een werkblad royaal met (de achtergehouden) bloem. En dan bedoel ik ook echt royaal want de boel is alleen maar kleffer geworden. Stort het draderige en plakkerige (en onhandelbare) deeg op de bloemlaag en strooi er ook nog royaal bloem over. Trek het deeg nu een beetje uit elkaar en vouw de uiteinden over elkaar. Draai het deeg een kwartslag en herhaal dit.

Laat het deeg nog een kwartiertje rusten onder afdekfolie. Pak nu een siliconen bakmat, bakpapier of theedoek en strooi daar polentameel (grove maisgries), zemelen, muesli (zonder rozijnen e.d.) of havervlokken over. Vorm het deeg nu zo goed en zo kwaad als het lukt tot een balvorm en leg op de bakmat, papier of theedoek. Strooi er nu nog wat polentameel/havervlokken over en dek af met folie en / of een theedoek. Geen stress als je geen perfecte bal weet te maken. Het deeg is heel zacht en slap maar geloof me, het komt allemaal nog goed. Laat afgedekt nog 1-3 uur rijzen (ligt aan de temperatuur en je geduld...).

Verhit een half uur voordat je gaat bakken de oven voor op minimaal 250 graden (hoogste stand) en zet er een ovenbestendige (liefst gietijzeren) braadpan met deksel in. Haal, als je gaat bakken, de gloeiendhete braadpan even uit de oven, stort het deeg er zo goed en zo kwaad als het gaat in, doe het deksel op de pan en zet de boel 30 minuten in de oven. Haal na dit half uur de deksel van de pan en zet de temperatuur terug naar 200 graden. Dit laatste is niet helemaal volgens het recept, maar mijn eerste broden hadden nogal een heftige korst, door de temperatuur iets omlaag te brengen ging dat beter. Probeer het uit, het ligt ook een beetje aan je oven...

Laat het brood vervolgens nog 15-25 minuten zonder deksel afbakken. Haal het uit de oven en uit de pan en laat je brood vervolgens afkoelen op een rooster.

Eet Smakelijk!!!

Bloemkoolsoep voor Nathalja


Mijn zoon heeft een vriendin. Ze heet Nathalja en ze heeft een baan, waar ze in het weekend iedere dag werkt van 16.00 tot 20.00 uur. De drukste tijd van de week in een snackbar en tussendoor geen tijd om te eten dus... 

Op een goede dag was ik straal vergeten dat ze na haar werk naar ons toe zou komen en van de maaltijd van die avond was dan ook niets meer overgebleven...

Wat te doen? In de groentela van koelkast lag nog een (ietwat dubieuze) bloemkool en met wat andere restanten en een paar ingrediënten uit de voorraadkast, dacht ik toch nog iets te kunnen fabriceren...

"Lust je bloemkoolsoep?"

Nathalja bleek gek op bloemkool en speciaal op bloemkoolsoep. Dat legde de lat natuurlijk wel op een bepaald niveau...

Gelukkig viel hij in de smaak.


Bloemkoolsoep voor Nathalja...

2,5 liter water
1 bloemkool
1 aardappel
1 wit van prei
(evt. 1 stengel bleekselderij)
2 sneden (oud) wittebrood
Bouillontabletten (naar smaak)
(Slag)room

Bloemkool in roosjes verdelen. Aardappel, prei en bleekselderij fijn snijden. Brood verkruimelen.
Alles opzetten met 2,5 liter liter water en de bouillontabletten.
Koken tot alles gaar is.
Pureren in de blender of met staafmixer.
Dikte evt. aanpassen met extra bouillon.
Opdienen met een scheut room.

Eet Smakelijk!

Bol.com

Nieuw: Alles voor koken, tafelen en huishouden